Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Aνεμογεννήτριες: μέχρι που?



H παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στην κορυφή ενός βουνού αρκετά κοντά στην Αθήνα. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκεί που βρίσκεται το κολωνάκι, σύντομα θα βρίσκονται ανεμογεννήτριες για να τροφοδοτήσουν με "πράσινη" ενέργεια την πρωτεύουσα.
Δεν διαφωνεί κανείς ότι τα αιολικά πάρκα είναι απαραίτητα στην προσπάθεια της απεξάρτησης μας από τα ορυκτά καύσιμα. Εξαντλήσαμε όμως όλες τις περιοχές με αξιόλογο αιολικό δυναμικό για να φτάσουμε στα κορφοβούνια; Έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε κτήρια πιο αποδοτικά, που είναι σαφώς φτηνότερο; Οι άλλες μορφές ΑΠΕ, η αποκεντρωμένη παραγωγή, τα έξυπνα δίκτυα μήπως έχουν μεγαλύτερο πεδίο ανάπτυξης?
Και πάνω από όλα: έχουμε αξιολογήσει την ανάγκη διατήρησης του "άγριου", παρθένου τοπίου ιδιαίτερα σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα.? Στο σημείο αυτό φτάνει κανείς με πορεία 2,5 ωρών από ένα ορεινό χωριό, μέσω ενός πανέμορφου μονοπατιού μέσα σε πυκνό ελατόδασος. Σεβαστό μέρος του δάσος θα κοπεί για να κατασκευαστούν οι δρόμοι που απαιτούνται για την κατασκευή του πάρκου, και το υπόλοιπο θα "σαλαμοποιηθεί" και υποβαθμιστεί (όπως έχει γίνει με όλα τα βουνά της Αττικής).
Ακολουθούν φώτο από την πορεία προς την κορυφή και η θέα από εκεί.

Υ.Γ.1 Τα τοπωνύμια παραλείπονται γιατί η πληροφορία δεν είναι εξακριβωμένη. Αν και μάλλον δεν έχει σημασία, γιατί η τάση να γεμίσουμε με ανεμογεννήτριες τις κορυφογραμμές είναι ξεκάθαρη.
Υ.Γ.2 Την οπτική υποβάθμιση από τις ανεμογεννήτριες τη θεωρώ δευτερεύουσα, δεν θα είχα πρόβλημα να ξύπναγα κάθε πρωί βλέποντας ένα αιολικό πάρκο, αρκεί να ήταν λογικού μεγέθους και να βρισκόταν σε ένα μέρος ήδη προσβάσιμο. (φώτο Κ. Καταβούτας)







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου